Archiwa tagu: testy automatyczne

Książki o testach automatycznych

Dodaj komentarz

Kontynuując serię wpisów księgarskich (pierwsza część tu: Ksiażki o testowaniu oprogramowania – po polsku i dla początkujących a druga tu: Książki o testowaniu oprogramowania – po polsku, część #2) nadal przyglądam się książkom o testowaniu. Oto książki o testach automatycznych, które udało mi się znaleźć. Są to pozycje o testach automatycznych ale nie o testach jednostkowych – niestety w księgarniach bywają one wrzucane do jednej kategorii, a niestety jest to sprawa oddzielna – według większości znanych mi praktyk (podkreślam: praktyk, nie teorii 😉 ), testy jednostkowe piszą programiści, a pozostałe testy – testerzy.

Książki o testach

Książki. Foto: d9k

Czytaj dalej →

Książki o testach jednostkowych

Dodaj komentarz

Kolejny rzut książek o testowaniu automatycznym, tym razem coś dedykowanego raczej dla programistów, czyli… Książki o testach jednostkowych (zwanych także unit testami) – po polsku.

Testy jednostkowe. Świat niezawodnych aplikacji

Wydawnictwo to http://helion.pl.
Autor: Osherove Roy
Liczba stron: 320

JUnit – testy jednostkowe. Kurs video. Automatyzacja procesu testowania w Javie

Tym razem kurs wideo, autorstwa Zofii Matusiewicz.

JUnit. Pragmatyczne testy jednostkowe w Javie

Autorzy to Andy Hunt i Dave Thomas. Wydawnictwo Helion.
Raptem 192 strony, nie jest to więc opasłe tomisko, które będzie tylko zalegało na półce.

TDD. Programowanie w Javie sterowane testami

Do zakupienia np. tu: http://helion.pl/
Viktor Farcic, Alex Garcia
Stron: 256

Języki skryptowe do automatyzacji testów

6 komentarzy

Początkujący adepci testowania automatycznego zastanawiają się czasem, jakie są języki skryptowe do automatyzacji testów?

Języki skryptowe do automatyzacji, takie że mucha nie siada.

Testy że mucha nie siada! No chyba że na bukszpanie. Foto: moje, ogród, 2017

W czym można automatyzować testy?

Z jednej strony można odpowiedzieć, że prawie we wszystkim. Większość języków oprogramowania nadaje się do automatyzacji testów, a to za sprawą wszechstronności bibliotek używanych do testów.

Np. Selenium, świetne do automatyzacji stron webowych, umożliwia pisanie testów interfejsowych w wielu językach, z czego najpopularniejsze to:

  • C# (wraz z NUnit w roli test runnera),
  • Java (tu do wyboru jUnit lub TestNG),
  • JavaScript (jak to w świecie JS – masa frameworków: WebdriverJS, WebdriverIO, NightwatchJS),
  • Ruby (RSpec, Test::Unit),
  • Python (Robot Framework, unittest, pyunit, py.test),
  • PHP (Behat, Mink).

Podobnie jest w innych narzędziach do automatyzacji, bazujących na driverze – np. Appium.

Języki skryptowe do automatyzacji kontra języki kompilowane

Najlepszym wyborem dla testera będą jednak języki skryptowe. Omijają typowe problemy języków kompilowanych, oferując mnóstwo już zaimplementowanych, typowych funkcji.

Przykład? Wczytanie i sparsowanie pliku CSV do listy w Pythonie zajmuje cztery linijki. CZTERY LINIJKI:

Czytaj dalej →

Narzędzia do automatyzacji aplikacji desktopowych

2 komentarze

Jakich narzędzi można użyć do automatyzacji aplikacji desktopowych, działających w systemie Windows (Windows Forms, WPF)?

Na szczęście istnieje wiele rozwiązań, dzięki którym pisanie testów automatycznych może być całkiem skuteczne. Poniżej kilka propozycji. Większość z nich jest darmowa – poza licencją na Visual Studio (w przypadku pierwszej grupy, opartej o .NET Framework lub rozwiązań Microsoftu).

Inspect - świetne narzędzie pomagające w automatyzacji aplikacji desktopowych

Zapraszam do lektury:

Czytaj dalej →

Page Object Pattern + Fluent Interface

Dodaj komentarz

Page Object Pattern jest jednym z częściej używanych wzorców w testach interfejsowych. Nie bez powodu – pozwala świetnie odzwierciedlić architekturę aplikacji w testach, zapobiega także niepotrzebnemu powtarzaniu kodu, jeżeli pewne struktury powtarzają się w wielu miejscach aplikacji (na przykład wspólne dla każdej podstrony menu).

Jeden Page Object powinien odwzorowywać jeden logiczny fragment aplikacji. Posługując się przytoczonym wyżej przykładem menu, klasa „Menu” będzie zawierać wszystkie pozycje w menu (a jeśli ma ono strukturę hierarchiczną, także i zagnieżdżone, kolejne Page Objecty).

Każda metoda w klasie udostępnia oferowane przez obiekt usługi (np. rozwinięcie i zwinięcie podmenu, wybór pozycji itd.).

W tym wzorcu metoda zawsze zwraca Page Object (z czego korzysta kolejny wzorzec: Fluent Interface). Dzięki temu w testach można stworzyć bardzo elegancko wyglądającą ścieżkę wędrówki pomiędzy podstronami.

Z pozoru te same akcje mogą zwracać różne wyniki, np. dwie metody:


public AdminPage LoginWithCorrectCredentials(string userName, string password);

public ErrorPage LoginWithIncorrectCredentials(string userName, string password);

Asercje wykonywane są w testach, nie w klasach Page Objectowych.

Sterownik (WebDriver) może być przekazywany w konstruktorze Page Object.

Dobre praktyki w testach Selenium

1 odpowiedź

Selenium jest narzędziem pozwalającym pisać testy automatyczne aplikacji webowych. Dzięki szerokiej gamie możliwości, sporej społeczności i kompatybilności od lat cieszy się dużą popularnością. Na oficjalnej stronie można znaleźć wiele materiałów: https://www.seleniumhq.org/.

Kawa i Selenium. Czemu nie?

Foto: moje, 2016

Dobre praktyki w automatycznych testach w Selenium:

  • Podstawowa zasada – używanie aktywnego czekania (WebDriverWait, wait.Until, ImplicitlyWait itd.) zamiast Thread.Sleep, który spowalnia testy, nie dając jednocześnie gwarancji, że zastosowana przerwa jest odpowiednio długa (jest wiele artykułów na ten temat w sieci).
  • Wyszukiwanie elementów na stronie za pomocą selektorów CSS (By.CssSelector) lub identyfikatorów ID lub name (By.Id, By.Name) – taka metoda jest o niebo szybsza niż wyszukiwanie przez XPATH.
  • Używanie wzorca Page Object.

Dobre praktyki w testach automatycznych

Czytaj dalej →

How to check if element is invisible in Ruby Selenium client

Dodaj komentarz

How to check if element is invisible in Ruby Selenium client? In Java or C# answer is easy. There is a mechanism called ExpectedCondition, which has got ready for use method: ExpectedConditions.invisibilityOfElementLocated. Example:

driverWait.until(ExpectedConditions.invisibilityOfElementLocated(element));

Unfortunatelly, Ruby client hasn’t got anything like this. Quick workaround – try to find element. When element is not displayed, catch exception and return false:

def check_if_not_exist(locator)
  begin
    wait = Selenium::WebDriver::Wait.new :timeout => 10
    wait.until { @driver.find_element(:name, 'elementName').displayed? }
  rescue
    false
  end
end

Not very elegant and quick, but works.

 

Sprawdzanie czy checkbox jest zaznaczony w Selenium (C#)

Dodaj komentarz

Każdy z obiektów znalezionych przez Selenium jest standardowym obiektem typu WebElement. Udostępnia on następujące metody (których wartość zwracana jest typu bool):

  • displayed – element jest widoczny.
  • enabled – element jest aktywny – można go kliknąć, wpisać mu wartość itd. W praktyce każdy element dostępny na stronie ma stan enabled, gdyż jest to stan domyślny. „Wyłączyć” można go jedynie poprzez celowe dodanie do HTML atrybutu disabled. Element z takim atrybutem będzie „wyszarzony”.
  • checked – element jest zaznaczony. Dotyczy pól typu input – zarówno typu radio jak i checkbox.

Kawałek kodu HTML-owego, do którego zastosuję Selenium:


<html>
<body>
<form>
<input type="checkbox" />
</form>
</body>
</html>

Oraz fragment kodu C# z wykorzystaniem Selenium:


[Test]
public void CheckboxIsChecked()
{
  driver.url="file:///C:/DOCUMENTS/test.html";
  var el = driver.FindElement(By.TagName("input"));
  var before = el.Selected;//false
  el.Click();
  var after = el.Selected;//true
}

Asert w NUnit

Dodaj komentarz

Jednym z bardziej elementarnych składników testów są asercje, umożliwiające sprawdzenie, czy spełnione są warunki testu.

W NUnicie dostępnych jest wiele różnych asercji. Najprostsza to:

Assert.AreEqual

To jednak nie wszystko. NUnit oferuje cały wachlarz asercji – warto spojrzeć w dokumentację [equalConstraint] i [assertions].

Bardzo fajną opcją jest na przykład sprawdzenie, czy kolekcja jest posortowana:

var notSorted = new List<decimal>();

notSorted.Add(12.3);

notSorted.Add(5.5);

notSorted.Add(100);

Assert.That(notSorted, Is.Ordered);//Fail

Poza klasycznymi asercjami NUnit oferuje też np. StringAsert, CollectionAsert itd.