Trzykrotka (Tradescantia) to urocza i bardzo żywotna, fioletowo – zielona roślina pochodząca z Ameryki.

Pierwotny zamysł: roślina karmowa dla patyczaków. Los zadecydował jednak inaczej, bo badyle niezbyt w niej zasmakowały 😉 Pojawiła się u mnie w styczniu 2017, zakupiona na Allegro od młodej fanki patyczaków 🙂

Trzykrotka i strrraszny patyczak

Opieka nad trzykrotką

• Podłoże: uniwersalne, może być z domieszką piasku.
• Wilgotność: dowolna.
• Światło: preferuje raczej zacienione stanowiska.
• Temperatura: pokojowa.
• Podlewanie: w przypadku przesuszenia i zbyt dużego nasłonecznienia… blaknie!
• Zimowanie: nie wymaga.
• Nawożenie: raz w tygodniu od marca do sierpnia, zimą raz w miesiącu.
• Przesadzanie: rośnie dość szybko, pędy szybko ukorzeniają się (wystarczy je odciąć i włożyć do wody).

Reszta moich roślin: Roślinna kolekcja – zielony parapet

Bluszcz pospolity jest bardzo typową rośliną, spotykaną często w ogrodach. Stanowi świetny zamiennik trawy, szczególnie w miejscach, gdzie nie chce ona rosnąć (np. w cieniu drzew). Co najlepsze, jest zielony także w zimie! Na płaskich powierzchniach płoży się, jeśli ma się o co zaczepić, pnie się w górę.

Pojawił się u mnie w styczniu 2017, gdy podkradłam komuś z ogródka małą gałązkę i ukorzeniłam u siebie. Miał być karmówką dla patyczaków, jednak nie posmakowały w tak twardej roślinie, od tego czasu rośnie sobie spokojnie…

Z ciekawostek:

• Bluszcz jest trujący dla człowieka!
• Roślina jest długowieczna, znane są okazy żyjące nawet tysiąc lat [za: Wikipedia]

Reszta moich roślin: Roślinna kolekcja – zielony parapet

Piękna dracaena marginata, zwana również smokowcem, pochodzi z Madagaskaru. W naturze draceny są drzewami, które potrafią dorastać bardzo słusznych wysokości. Dracena obrzeżona rośnie do 3 metrów, w doniczce jednak osiąga mniejsze wymiary (maksymalnie 1.5 metra).  Tak jak zielistka, dracena eliminuje z powietrza formaldehyd.

Dracena. Foto: moje, 10.08.2016

Wymagania dracen: Czytaj dalej →

Schlumbergera trunctata. Inne nazwy to: szlumbergera, zygokaktus, kaktus zimowy/grudniowy/bożonarodzeniowy. Należy do rodziny kaktusów, w naturze występuje jako epifit (rośnie na tropikalnych drzewach w górach w pobliżu Rio de Janeiro).

Znana i lubiana roślina, pięknie kwitnąca w okresie świątecznym. Niektóre kwitną nawet dwukrotnie w ciągu roku.

Grudnik. Foto: moje, 18.12.2016

Wymagania zygokaktusa: Czytaj dalej →

Zielistka, czyli Chlorophytum (zwana również chlorofytum) to bardzo popularna roślina doniczkowa, pochodząca z Afryki Południowej, którą można spotkać w wielu budynkach. Jest wytrzymała i zawsze zielona. Trzeba jednak uważać, aby się nie połamała (np. przy przeprowadzce…), jej liście są dość łamliwe. Pięknie prezentuje się w doniczkach podwieszanych pod sufitem.

Kwitnąca zielistka. Foto: moje, wrzesień 2017

Odmiana variegata posiada pasiaste liście biało-zielone. Gdy zielistka kwitnie, jej kwiaty są malutkie i białe. Powstają z nich zalążki nowych roślin (odnóżki, rozłogi), które wyglądają jak miniaturki całej rośliny. Taką sadzonkę można ukorzenić. Procedura podobna do hodowania fasolek w podstawówce 🙂 Wystarczy pojemnik z wodą + materiał/gaza, na który kładziemy sadzonkę. Ukorzenianie trwa ok. 2-3 tygodni, gdy pojawią się korzenie, roślinę przesadzamy do ziemi. Zielistka rośnie dość szybko, moja po pół roku osiągnęła „standardowy” rozmiar i zaczęła kwitnąć.

Co ciekawe, zielistka pochłania z powietrza formaldehyd (składnik m.in. żywic stosowanych jako spoiwo mebli).

Zielistka – pielęgnacja

Czytaj dalej →

Kapturnica, czyli Sarracenia to ciekawa roślinka owadożerna. Moja kapturnica zakupiona została w markecie (o ile dobrze pamiętam w Tesco, choć widziałam też w OBI) i była „hybrydą”, czyli mieszanką odmian. Egzemplarze marketowe niestety bywają zaniedbane, jak zresztą było w tym przypadku…

W jej karierze nie udało jej się upolować żadnego owada, choć pewnego dnia zainteresowała się nią mucha domowa. Niewiele jednak z tego wyszło – zwabiony owad po prostu spał (?) na zewnętrznej stronie rośliny. Egzemplarz nie miał także soku trawiennego. Dość szybko po zakupie kapturnica zaczęła schnąć, zrobiłam dla niej klosz, aby zwiększyć wilgotność. Roślinka ma bowiem wymagania, które nie zawsze udaje się spełnić w mieszkaniu – zwłaszcza trudno zapewnić jej odpowiednią wilgotność.

Kapturnica i mucha. Foto: moje, 9.07.2015

Wymagania sarraceni: Czytaj dalej →

Sansevieria cylindrica, czyli Sansewieria cylindryczna to „roślina z żelaza”, zwana również wężownicą cylindryczną. Łatwy w utrzymaniu i naprawdę pancerny sukulent, dzięki czemu można często spotkać go np. w biurach. Na moim parapecie gości już dwa lata i przez ten czas praktycznie niewiele się zmieniała (poza tym, że raz „udało” mi się ją przesuszyć – zaczęła się marszczyć, a szczyt uschnął, przez co ten pęd wygląda jak świeca z knotem). Latem 2016 przesadziłam ją do doniczki (z braku laku, do trochę za dużej) i okazało się, że ta roślina naprawdę jest żywa! W wolnym miejscu w doniczce zaczęły wyrastać malutkie, nowe, jasnozielone pędy. I co jakiś czas pojawia się nowy! Wężownica postawiła więc na ilość i zamiast „wzdłuż”, rośnie „wszerz” 😉

Wężownica, młode pędy. Foto: moje, 18.12.2016

Sansewieria pochodzi z południowo-zachodniej Afryki, rejonów Gwinei, jest to zatem klimat podrównikowy lub równikowy. W zależności od lokalizacji, występują pory suche i deszczowe.

Opis pielęgnacji

Czytaj dalej →

Poinsecja, czyli popularna gwiazda betlejemska, wilczomlecz nadobny, Euphorbia pulcherrima. Pochodząca z Meksyku roślina podatna na szkodniki, zwłaszcza na inwazję mączlika szklarniowego (małe, wredne, białe muszki). Na mączliki można zastosować oprysk (spray do kupienia w sklepach ogrodniczych, cena ok. 20zł). Uwaga alergicy, roślina zawiera białka lateksu, a jej sok może podrażniać skórę.

Poinsecji nie trzeba wyrzucać tuż po zakończeniu kwitnienia, można spróbować ją przezimować. Niestety doprowadzenie do wybarwienia się liści może być dość trudne, gdyż roślina jest wrażliwa i wybredna 🙂 Na szczęście latem prezentuje się równie pięknie, jest bardzo „żywa”, ma wspaniałe liście.

Hodowanie poisencji

• Podłoże: dobrze przepuszczalna mieszanka ziemi ogrodowej/torfu + 15% keramzytu i piasku. pH: 5,8 do 6,5.
• Wilgotność: umiarkowana, podłoże powinno być cały czas lekko wilgotne.
• Światło: stanowiska słoneczne, półcień. Unikać ostrego światła (może poparzyć liście).
• Temperatura: roślina nieodporna na mróz, nie lubi przeciągów, wystawiona nawet na chwilowy chłód lub przeciąg gubi liście. Optymalna temperatura to 15-21°C. Zimą: 10–12 °C, od marca 22–24 °C.
• Podlewanie: podlewanie umiarkowane lub obfite, ok. 2 razy w tygodniu. Roślina wrażliwa na zmiany temperatur – podlewamy letnią wodą. Codzienne zraszanie liści letnią wodą (kwiatów nie).
• Zimowanie: Zimowanie zaczyna się po zakończonym kwitnieniu, trwa do maja. W czasie zimowania nie nawozić, ograniczyć podlewanie. W czerwcu należy przywrócić częstsze podlewanie i nawożenie. Przed okresem kwitnienia (wrzesień – październik) wymaga zapewnienia ciemności – 8-16 godzin (również bez światła żarówki), następnie można przenieść ją do dobrze oświetlonego pomieszczenia.
• Przycinanie: nie można obcinać kwiatów, gdyż wtedy nie wybarwią się liście. Przycinać końcówki pędów można po zimowaniu (tj. od maja do sierpnia, kiedy zaczynają tworzyć się kwiaty). Solidne obcinanie (by zostawić pędy o długości 20 cm) można przeprowadzić końcem marca.
• Nawożenie: w czasie kwitnienia: co 2 tygodnie, nawozem do poinsecji lub „zimowym”, bez azotu. Latem: zwykły nawóz do roślin doniczkowych.
• Przesadzanie: w marcu lub kwietniu.

Lista wszystkich moich roślin: Zielony parapet.