Bluszcz pospolity (Hedera helix) jest bardzo typową rośliną, spotykaną często w ogrodach. Stanowi świetny zamiennik trawy, szczególnie w miejscach, gdzie nie chce ona rosnąć (np. w cieniu drzew). Co najlepsze, jest zielony także w zimie! Na płaskich powierzchniach płoży się, jeśli ma się o co zaczepić, pnie się w górę, używając do tego korzeni przybyszowych (w przeciwieństwie do wąsów czepnych używanych np. przez winorośl lub przyssawek, jak u winobluszczu).

Pojawił się u mnie w styczniu 2017, gdy podkradłam komuś z ogródka małą gałązkę i ukorzeniłam u siebie. Miał być karmówką dla patyczaków, jednak nie posmakowały w tak twardej roślinie, od tego czasu rośnie sobie spokojnie…

Bluszcz – pielęgnacja

• Podłoże: uniwersalne.
• Wilgotność: latem można spryskiwać.
• Światło: półcień, z dala od intensywnego nasłonecznienia.
• Temperatura: umiarkowana, optymalnie 15 stopni.
• Podlewanie: umiarkowane, nawet raz na dwa tygodnie.
• Zimowanie: nie jest wymagane. W naturze roślina zimuje pod śniegiem, będąc zielona przez cały rok.
• Przycinanie: obowiązkowo przycinać pędy minimum raz w roku, dzięki czemu rozgałęzią się.
• Przesadzanie: gdy korzenie są przerośnięte. Przed przesadzaniem warto obficie go podlać, po przesadzeniu nie podlewać przez kilka dni.
• Rozmnażanie: Można obcinać końcówki pędów i ukorzeniać je w wodzie.

Z ciekawostek:

• Bluszcz jest trujący dla człowieka! Wszystkie fragmenty bluszczu zawierają trujące substancje.
• Roślina jest długowieczna, znane są okazy żyjące nawet tysiąc lat [za: Wikipedia]

Reszta moich roślin: Roślinna kolekcja – zielony parapet